یادداشت

نمیخواهم تسلیم شوم. در حال حاضری که این مطلب رامی نویسم، روزهای فاجعه باری را می کذرادنم. اما امیدوارم با تلاش مضاعف بتوانم بالنس مناسبی برقرار کنم. در این راه نسبت به هرلحظه زندگی محبت کمتری از اطرافیانم دریافت میکنم. اما یک چیزی ته قلبم میگوید موفق می شوی. با آن که شحصا امید را بزرگترین مخدر بشر می دانم، اما راهی جز پناه بردن به آن ندارم. من هوارم را سر خواهم داد چاره درد مرا باید این داد کند از شما مردم چند چه کسی می آید با من فریاد کند؟ به امید روزهای

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها